En toen was het zover, op 20 april heb ik mijn laatste werkdag/ spreekuur gehad op onze locatie Centrum Jeugd en Gezin, de Aldetiendstraat in Uden. Ook wel het consultatiebureau. Isabelle was er 28 april voor het laatst.

We pakken ons boeltje op en verhuizen, misschien welgeteld 200 m verder naar het Medipark aan de Hyacintstraat. Yaniek is daar nu al een tijdje aan het werk, omdat we op de Aldetiendstraat niet verder konden uitbreiden. Dus het is de meest logische stap om te nemen.
Maar jammer vind ik wel, want ik heb hier bijna 21 jaar gewerkt… In juli 2000 stond ik te trappelen om aan het werk te gaan. Het begon met een langdurig ziektevervang en als invalkracht, omdat er een wachtlijst van 4 maanden was. In een ontzettend fijn team van diëtisten bij Stichting Thuiszorg Brabant Noord Oost. Eerst in de spreekkamer achter de balie van het consultatiebureau, daarna in de kamer waar ik nu werk, dus grenzend aan de boxenruimte van het consultatiebureau.

Altijd een gezellige, drukke boel. Soms wandelden kindjes ongevraagd even binnen. Soms bonkte er een fietsje tegen de deur aan. Als ik mensen aan de telefoon had, dan hoorden ze weleens het gehuil na een van de inentingen. En dan vroegen ze: is dat jouw kindje op de achtergrond? Ik hoorde het zelf niet eens meer.
Toen de huisstijl van Centrum Jeugd en Gezin veranderde, kregen we een roze deur en paarse muur. Collega Marion maakte er mooie schilderijen bij, waarvan ik er 1tje heb mogen houden.

Later veranderden de kleuren naar wit en blauw en werd de roze deur weer wit geschilderd.

Toen ik net begon met werken, kreeg ik samen met collega Willy het aandachtsgebied maag- darm en leverziekten. En zo enthousiast en leergierig dat ik was, ging ik allerlei (na)scholingen volgen, we schreven een nieuwsbrief om de andere collega’s te informeren. En ik schreef de dieetbehandelingsrichtlijn Gastro-oesofageale reflux. Een lastige en flinke klus, maar heel leuk. Nog steeds blijven die maag en darmen me interesseren. Pas heb ik nog een goede online scholing gevolgd over het ouder worden van ons maag- darm kanaal.
Maar even terug bij waar ik was. Het afscheid in de Aldetiendstraat. Je gaat toch terugblikken. Wat heb ik allemaal meegemaakt? Met wie heb ik samen mogen werken?

Een van de weinige mindere momenten, en ook gênant was toen ik in de dameswc opgesloten zat. Om 16.50u. Ik kreeg het spaansbenauwd. Mijn eerste gedachte was: heel hard lawaai maken en roepen, want anders is er straks niemand meer in het gebouw en dan zit je hier echt vast. Dus ik om hulp roepen en gelukkig hoorde jeugdarts John me en hij probeerde de deur vanaf de andere kant open te krijgen. Dat wilde maar niet lukken. Dus de technische dienst van Thuiszorg Pantein werd opgetrommeld. Er kwam een slijptol aan te pas om de cilinder eruit te slijpen en eindelijk, toen stond ik weer in de wachtruimte. Pfieuw, iedereen bedankt die er op dat moment was en gauw mijn boeltje gepakt om na anderhalf uur naar huis te kunnen. Dat was natuurlijk een hele beleving en ik heb nog lang onder de collega’s van de technische dienst bekend gestaan als de diëtist die opgesloten zat in wc in de Aldetiendstraat.
In 2013 kwam het bericht dat Thuiszorg Pantein door een reorganisatie onze afdeling afstootte. Ik kwam meteen in actie en begon mijn vleugels al wat uit te spreiden en in november was diëtistRUTH een feit. Uiteindelijk ben ik echt 1 maart 2014 uit dienst gegaan en gestart onder mijn eigen naam. Collega’s werden oud collega’s, sommigen stopten. Marion en ik bleven samen werkzaam in de Aldetiendstraat, we konden de spreekkamer blijven huren. Ik begon met 1 dag in de week, een jaartje later werden dat er 2. Maar meer ruimte tot uitbreiden is er niet, en dat maakte dat ik, toen Yaniek in 2018 ons team kwam versterken, op zoek ging naar een extra locatie. En nu komt dus het moment dat we met al onze spreekuren naar het Medipark verhuizen. Ik heb ontzettend veel zin om hier te starten en de samenwerking met het team daar te versterken.

Tjonge, ik ga de collega’s van het GGD, Helma in het bijzonder, missen. Helma, je bent echt een zonnestraaltje. Maar ook de collega’s van de teams van Thuiszorg Pantein en de kraam. En natuurlijk Marion. Ook al zagen/zien we elkaar in de Aldetiendstraat niet vaak, toen we de kamer in mei 2020 corona proof gingen maken, was het weer als vanouds. We kwamen oude materialen, zelfs met logo van Stichting Thuiszorg Brabant Noord Oost tegen en dat herinnerde me weer aan Marion’s weggooier van dag.

Op 20 april heb ik een heel aantal mensen persoonlijk gedag kunnen zeggen. Voor wie ik gemist hebt: Bedankt voor alles en tot ziens! Isabelle en ik hebben een kleinigheidje voor jullie gemaakt. Hieronder het recept, ik heb hem niet zelf bedacht. Als je op snickerdadels zoekt, dan kom je veel recepten tegen. Maar ik vind ze zo het lekkerst.

Snickerdadels

Benodigdheden:
20 medjoul dadels
40 pinda’s
200 gram pure chocolade

Snij de dadels in de lengte door, maar niet helemaal en verwijder de pit.
Vul de dadels met 2 pinda’s
Verwarm de chocolade au bain-marie en dip er de dadels in.
Leg de dadels op een plateau of schaal met bakpapier en zet ze een paar uur in de koelkast, zodat de chocolade hard wordt.

Smakelijk en tot ziens!