Marleen van Bakel

Ongeveer acht jaar geleden heb ik contact opgenomen met Ruth, omdat bij mij diabetes type 2 geconstateerd was. Ik had behoefte aan tips over wat ik kon veranderen. Ik wilde van de medicijnen af. Binnen twee jaar is dat gelukt en ik ben nog steeds van de medicijnen af.

Iets anders doen dan eten

Om van de medicijnen af te komen, moest ik beter kijken naar wat ik op een dag dronk en at en op welke momenten ik verkeerd ging eten. Ik ben erachter gekomen dat ik nogal een emotie-eter ben. Bij stress begon ik te snaaien. Ik moest ‘om gaan denken’. Als ik nu stress heb, verdrietig of boos ben, probeer ik iets anders te doen dan een pot chocoladepasta leeg eten. Bijvoorbeeld een extra fietstocht maken voordat ik die pot chocoladepasta van mezelf mag kopen. Tegen de tijd dat ik bij de winkel ben, is de zin in chocolade dan vaak al over. Ik doe alles met de fiets. Ik ga al jaren naar de Nijmeegse vierdaagse om ‘mijn clubje’ aan te moedigen. Ik fiets dan van plek naar plek. Weer of geen weer, het maakt mij niet uit: ik ga. Zo’n extra fietstocht is dus geen straf.

“Ik moest ‘om gaan denken’.”

Met ontbijt de deur uit

Ik werk als schoonmaakster onder andere op een school en een crematorium. Mijn werk begint ’s morgens om 6 uur. Ik vind het moeilijk om zo vroeg al te eten. Brood kan ik dan niet weg krijgen, maar ik wil ook niet zonder ontbijt weggaan. Ruth adviseerde mij de boterham te vervangen door een yoghurt met muesli of fruit of maak een smoothie. Ik dacht: verhip, dat drinkt lekker makkelijk weg en ik heb toch iets binnen. Bij het crematorium kan ik daardoor de snoepjes en koekjes in de gezinskamers laten liggen, of er maar eentje pakken in plaats van vijf.

““Ik dacht: verhip, dat drinkt lekker makkelijk weg.”

Heel trots op mezelf

Zoals het nu gaat, hoop ik dat het blijft. Ik moet rekening blijven houden met wat ik eet, maar mag mezelf ook wel af en toe blijven verwennen. Maatje 38 zal ik nooit hebben en dat zal ook niet bij mij passen. Mijn leven is anders geworden door de diabetes, en ik ben heel trots op mezelf dat ik het nu zonder medicijnen kan doen. Ik blijf bij Ruth komen, omdat ik af en toe die schop onder mijn kont nodig heb. Ik kan haar zeker aanbevelen, alleen al omdat ze kijkt naar de persoon die je bent en geen standaard verhaaltje ophangt.